Friday, November 22

My First Friend : Imaginary Friend

Baru-baru ni mak aku dok sembang pasal kisah-kisah kami adik-beradik masa kecik.
Ada yang aku boleh flashback balik, ada yang aku tak ingat langsung.

Tapi yang aku paling ingat, aku ada se'orang' kawan.
My very first friend.
Imaginary friend.

Aku rasa aku start ada imaginary friend bila aku dah pandai cakap.
Umur aku 2-3 tahun mungkin. *usap dagu*
My mom said, she's worried about me when she first caught me talking to nobody while playing alone.
Biasalah, mother's instinct. 
Kalau aku pun aku akan risau. Mulalah macam-macam thought dok hinggap kat kepala otak.

Aku tanya mak aku, 

"Along ngan angah ada 'kawan' tak?"

Mak aku jawab,

"Entahlah. Tak ada kut. Lagipun umur diorang kan dekat-dekat, main sama-sama. Kalau ada pun taklah nampak sangat macam kau."

"Oh, dah tu kenapa pulak Yana ada?"

"Dah kau tu anak bongsu. Kakak-kakak kau kan dah sekolah masa tu, mana nak main dengan kau sangat. Sudahnya mainlah dengan kawan kau yang tak wujud tu"

Bila dengar je mak aku cerita pasal ni, aku terus teringat cerita kartun yang aku selalu layan dulu.
Fairly Odd Parents.
Babak dimana Timmy wishes agar kawan imaginasinya, Gary, berubah menjadi realiti.


Well, nasib baik aku tak ingat nama 'kawan' aku tu.
Bayangkan kawan imaginasi aku tu, jadi realiti, tak ke kalut nanti.
Hmm .

No comments:

Post a Comment